آزمایش HIV تنها راه تشخیص ویروس HIV در بدن است. این آزمایش خون یا مایعات دیگر بدن را بررسی می‌کند تا احتمال وجود این ویروس را از طریق تولید آنتی بادی ایدز تشخیص دهد. بسیاری از این آزمایش‌ ایدز نمی‌توانند ویروس را بلافاصله تشخیص دهند، زیرا ساختن آنتی‌بادی یا رشد کافی ویروس در بدن زمان می‌برد. در حال حاضر محققان سعی دارند که حساسیت و دقت این آزمایش‌ها را بهبود ببخشند.

سندرم نقص ایمنی اکتسابی ایدز (AIDS) یک بیماری مزمن و بالقوه تهدیدکننده زندگی است که توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می‌شود. HIV با آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن، توانایی بدن در مبارزه با عفونت و بیماری را مختل می‌کند و در دراز مدت، عفونت به بسیاری از اندام‌های مختلف بدن انتشار می‌یابد. خوشبختانه در حال حاضر، داروهای مناسبی برای این بیماری وجود دارد که روند شیوع و پیشرفت بیماری را کند می‌کند و هر چه سریع‌تر این بیماری تشخیص داده شود، میزان شیوع بیماری در اندام‌های مختلف، دیرتر اتفاق می‌افتد.

به طور معمول ایدز با فعالیت جنسی و یا خون آلوده (از طریق مایعات بدن از جمله خون، منی، مایعات واژن و شیر مادر) انتقال می‌یابد و سازمان بهداشت جهانی پیشنهاد می‌کند افراد حداقل یکبار در طول زندگی آزمایش ایدز بدهند. افرادی که فعالیت جنسی پرخطر و مشکوک دارند، بیشتر در معرض ابتلا به ایدز قرار دارند و آزمایش ایدز برای این افراد ضروری‌تر است.

آزمایش HIV برای کاهش سرعت انتشار عفونت ضروری است. بسیاری از افراد از آلوده بودن خود به این ویروس آگاه نیستند و به همین دلیل، ممکن است اقدامات احتیاطی کمتری را برای جلوگیری از انتقال ویروس انجام دهند. همچنین، تشخیص زودتر ویروس HIV اغلب منجر به درمان سریع‌تر و موثرتر می‌شود. هرچه درمان زودتر انجام شود امکان به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری به درجات شدیدتر و ایدز بیشتر می‌شود.آزمایش ایدز و هپاتیت به طور معمول برای افرادی ضروری است که قصد عمل جراحی دارند. در این شرایط نمونه خون گرفته می‌شود و فاکتورهای HIV  Ab، HCV Ab، Hbs Ab و Hbs Ag ارزیابی می‌شود. اما افرادی که مشکوک به بیماری ایدز و یا هپاتیت هستند به صورت جداگانه نیز می‌توانند این آزمایش را درخواست دهند. تشخیص زودهنگام این بیماری‌ها می‌تواند مانع از پیشرفت سریع این بیماری و انتشار عفونت به سرتاسر بدن شود.